O przebudzeniu c.d

Przebudzenie jest niezwykłym wydarzeniem . Otwieramy oczy i nagle uświadamiamy sobie, że tak naprawdę przenieśliśmy się w inny wymiar.

Sen, choc czasem wydaje się piękny, jest czymś nierealnym i nieuchwytnym. Jednego dnia piękny jak marzenie, innego może okazac się  wielkim koszmarem. Tajemniczy i niezbyt jasny.....Niby w nim jesteśmy, a jednak nie do końca...

Kiedy następuje przebudzenie nie zawsze jest miło. Zanim zorientujemy się gdzie, w jakim czasie i dlaczego się znajdujemy, często doświadczamy momentu dezorientacji, wręcz zagubienia. Jak się okazuje, nie wystarczy się przebudzic by twardo stanąc na nogach...

Przebudzenie bowiem to dopiero wstęp do prawdziwego życia. Tuż po otwarciu powiek, czekają nas kolejne zadania, a pierwszym z nich jest nadanie naszemu życiu właściwego kierunku.

Bo przecież można przebudzic się, a mimo to cały dzień spędzic w łóżku... Można podnieśc się z łóżka, a mimo to błąkac się po domu bez wyraźnego celu. Można też przebudzic się, opuścic łożko, a mimo to, nie zdejmując z siebie piżamy lub wkładając na siebie byle co i byle jak, tkwic nadal w półśnie...funkcjonując nie do końca świadomie i nie do końca na serio.


Przebudzenie nie jest proste. Otworzenie oczu to nie wszystko...

Prawdziwe przebudzenie nie jest krótkotrwałym incydentem, którego po chwili już się nie pamięta. Nie jest także dziełem przypadku. Prawdziwe przebudzenie jest procesem, ciągiem zmian jakie zachodzą najpierw w naszym wnętrzu, a wkrótce potem, również dookoła nas. Prawdziwe przebudzenie jest darem, o który nieustannie trzeba się troszczyc i  codziennie za niego dziękowac.

Nie wystarczy raz otowrzyc oczu. Trzeba otwierac je nieustannie, każdego dnia.
I nie bac się... nawet jeśli rzeczywistośc okazuje się byc trudniejsza od tego co widzieliśmy we śnie. Bo, jak powiedział już kiedyś Sokrates, tylko świadome życie warte jest tego by je przeżyc.